پروتکل RIP و انواع نسخه ها و ویژگی های آنها در شبکه

معرفی پروتکل RIP و انواع نسخه ها و ویژگی های آنها در شبکه

در این مقاله به معرفی پروتکل RIP یا Routing Information Protocol پرداخته و نسخه های مختلف این پروتکل را به همراه ویژگی های آنها را تشریح کرده ایم.

معرفی پروتکل RIP

یکی از مباحث مهم در حوزه شبکه هدایت بسته ها در شبکه و تحویل آن به مقصد است که به آن مسیریابی گفته می شود و به دو صورت Static و Dynamic صورت می گیرد. پروتکل RIP یکی از پروتکل های است که به صورت Dynamic کار مسیریابی را انجام داده و جزء دسته Distance-Vector به حساب می آید و از قدیمی ترین پروتکل های مسیریابی می باشد که به عنوان پروتکل IGP هنوز در شبکه های کوچک مورد استفاده قرار می گیرد.

اصطلاحات به کار رفته در پروتکل RIP :

• همسایگی: برای اینکه دو روتر اطلاعات جدول مسیریابی را بین خودشان رد و بدل کنند باید قوانینی را داشته باشند و در صورت داشتن این قوانین گفته می شود که این دو روتر با یکدیگر همسایه هستند.
• Update: بسته ای است که اطلاعات مربوط به جدول مسیریابی را دارد.
• Advertisement: فرستادن بسته update از طریق روتر روی اینترفیس های خود.
• Metric: عددی است که بر اساس فرمول پروتکل مسیریابی بدست می آید و برای انتخاب بهترین مسیر کاربرد دارد.

روش کار روترها در پروتکل RIP

روترها برای اینکه از کل مسیر و شبکه موجود اطلاع پیدا کنند تمام اطلاعات جدول مسیریابی خود را روی اینترفیس هایشان می فرستند و به بقیه روترها اعلام می کنند که چه شبکه هایی دارند این کار هر 30 ثانیه یکبار از پروتکل UDP با شماره پورت 520 انجام می شود و بعد از دریافت بسته update جدول مسیریابی را بروز می کنند و اگر در مدت 180 ثانیه از همسایه خود update را دریافت نکنند تمام روترها غیر قابل استفاده در نظر گرفته می شود و پس از 240 ثانیه روترها را از جدول مسیریابی پاک می کنند. پروتکل RIP برای انتخاب بهترین مسیر از مفهومی به نام hop count که براساس تعداد روتر موجود در مسیر حساب می شود و حداکثر مقدار آن 15 می تواند باشد استفاده می کنند و اگر تعداد از 15 بیشتر شود پروتکل RIP شبکه را غیر قابل دسترسی در نظر می گیرد این پروتکل توسط این روش از ایجاد Loop در شبکه جلوگیری می کند و این محدودیت منجر می شود که این پروتکل برای شبکه بزرگ مناسب نباشد.

انواع نسخه های پروتکل RIP

• Version 1
• Version 2
• RIPng (RIP next generation)

ویژگی های نسخه version 1 پروتکل RIP

• پروتکل Classful است و از VLSM حمایت نمی کند.
• Advertisement را به صورت Broadcast می فرستد.
• امکان Authentication احراز هویت را ندارد.

ویژگی های نسخه version 2 پروتکل RIP

• پروتکل Classful است و از VLSM حمایت می کند.
• امکان Authentication احراز هویت را دارد.
• Advertisement ها را به جای Broadcast به صورت multicast به آدرس 224.0.0.9 می فرستد.

 ویژگی های نسخه RIPng

• حمایت از IPv6
• استفاده از پروتکل UDP با شماره پورت 521

تایمرها مورد استفاده در پروتکل RIP

• Route update timer: زمان فرستادن اطلاعات جدول مسیریابی که هر 30 ثانیه انجام می شود.
• Route invalid timer: حداکثر زمانی که روتر منتظر دریافت advertisement از طریف مقابل است و در صورت دریافت نکردن route های دریافتی را غیر قابل استفاده در نظر می گیرد که پیش فرض مقدار آن 180 ثانیه است.
• Route hold-down timer: با دریافت یک update با متریک بالاتر آن را به مدت 180 ثانیه برای جلوگیری از بروز loop در حالت hold-timer قرار می دهد.
• Route flush timer: 180 ثانیه از دریافت advertisement گذشت 60 ثانیه دیگر منتظر می ماند در غیر این صورت route ها را از جدول مسیریابی پاک می کند.

در پروتکل RIP مقدار Administrative Distance برابر با 120 بوده و امکان Load Balance را در 16 خط را دارا می باشد که مقدار پیش فرض آن مقدار 4 است همچنین Route های که در جدول مسیریابی برای این پروتکل نشان می دهد با حرف R مشخص می شود.