پروتكل مسیریابی ARA در شبکه های ادهاک موبایل

پروتكل مسیریابی ARA در شبکه های ادهاک موبایل

پروتكل مسیریابی ARA یا Ant-colony-based routing algorithm یکی از پروتکل های مسیریابی شبکه های ادهاک است که جزء پروتکل های مسیریابی تخت تک پخشی بر اساس نیاز (On Demand – Reactive) محسوب می شود که مسیریابی بر اساس کلونی مورچگان صورت می گیرد.

عملکرد پروتكل مسیریابی ARA :

تمام سعی این پروتکل کاهش سرباره مسیریابی با تطبیق بر جستجوی غذا در رفتار مورچه ها است، به این صورت که از لانه خود شروع کرده و به سمت غذا حرکت کرده و در پشت سر خود اثری که فرومون نامیده می شود را به جا می گذارند. بدین وسیله مسیری که مورچه طی کرده مشخص می شود و دیگران نیز می توانند این مسیر را دنبال کنند. این روند تا هنگامی که فرومون از بین نرفته وجود دارد و همانند پروتکل مسیریابی DSR و پروتکل مسیریابی AODV این پروتکل نیز دارای دو فاز کشف مسیر و نگهداری مسیر است.

کشف مسیر در پروتکل ARA :

در روند کشف مسیر یک FANT در شبکه منتشر می شود(مشابه پیام RREQ). در هر پرش هر گره ای مقدار فرومون را با توجه به تعداد گره هایی که FANT به آنها رسیده است محاسبه می کند. سپس گره ها FANT را به گره های همسایه فوروارد می کنند و درصورتی که به مقصد برسد BANT  تولید می کند که به منبع برگشت داده می شود. هنگامی که گره منبع این بسته تولیدی توسط مقصد را دریافت کرد مسیر ایجاد شده و انتقال داده آغاز می شود.

نگهداری مسیر در پروتکل ARA :

برای نگهداری مسیرها هنگامی که بسته داده بین گره های واسطه منتقل می شود مقدار فرومون افزایش می یابد. برای تعمیر یک لینک تخریب شده، گره ها ابتدا جدول مسیریابی را چک می کنند و درصورتی که مسیری پیدا نشد گره های همسایه را برای مسیر دیگری مطلع می کنند.

مزیت این استراتژی در این است که سایز هر یک از FANT و BANT ها کوچک است که میزان سرباره به ازای بسته کنترلی کمینه است. فرآیند کشف مسیر که بر مبنای flooding است و به این معناست که پروتکل قابلیت مقیاس پذیری را در صورتی که تعداد گره ها و جریان ها زیاد شود ندارد.

مزایای پروتكل مسیریابی ARA :

1. میزان سرباره به ازای بسته کنترلی کمینه است

معایب پروتكل مسیریابی ARA :

1. نداشتن قابلیت مقیاس پذیری در صورت زیاد شدن تعداد گره ها و جریان ها