حالت های انتقال در شبکه های کامپیوتری

حالت های انتقال در شبکه های کامپیوتری

روشی که در آن داده ها از یک دستگاه به دستگاه دیگر منتقل می شوند به عنوان حالت های انتقال در شبکه های کامپیوتری شناخته می شود. حالت انتقال در لایه فیزیکی تعریف می شود و می توان آن را در سه دسته زیر طبقه بندی کرد:

1. حالت Simplex
2. حالت Half-duplex
3. حالت Full-duplex

حالت Simplex

• در حالت Simplex ارتباط یک طرفه است، یعنی جریان داده یک طرفه است.
• یک دستگاه می توانید داده ارسال کند ولی نمی تواند داده ای دریافت کند و یا می تواند داده دریافت کند ولی نمی تواند داده ای ارسال کند.
• این نوع حالت انتقال چندان محبوب نیست زیرا در اکثر ارتباط ها لازم است تا داده ها به صورت دو طرفه تبادل شوند. حالت Simplex در زمینه هایی که نیازی به دریافت پاسخ متناظر نیست استفاده می شود.
• ایستگاه رادیویی در این حالت یک کانال ارتباطی ساده است که فقط به Listener ها پیام ارسال می کند اما اجازه دریافت پیام از طرف آن ها را نمی دهد.
• رادیو، کیبورد و مانیتور نمونه هایی از این حالت انتقال داده هستند. کیبورد فقط داده را دریافت می کند و هیچ پاسخی به کاربر نمیدهد و مانیتور که هم فقط داده را نمایش می دهد.
• مزیت اصلی حالت سیمپلکس این است که می توان از ظرفیت کامل کانال ارتباطی در حین انتقال داده استفاده کرد.

مزایای حالت Simplex

• در حالت سیمپلکس، ایستگاه می تواند از کل پهنای باند کانال ارتباطی استفاده کند، به طوری که داده های بیشتری را می توان در یک زمان منتقل کرد.

معایب حالت Simplex

• ارتباط یک طرفه است، بنابراین هیچ ارتباطی بین دستگاه ها وجود ندارد.

حالت Half-Duplex

• در حالت Half-Duplex جهت انتقال داده می تواند دو طرفه باشد. یعنی ایستگاه می تواند داده را ارسال و دریاف کند.
• جریان انتقال داده در این حالت دو طرفه است اما نمی تواند همزمان باشد.
• کل پهنای باند کانال ارتباطی در یک جهت و در یک زمان مورد استفاده قرار می گیرد.
• در حالت نیمه دوبلکس امکان تشخیص خطا وجود دارد و در صورت بروز هر گونه خطایی، گیرنده از فرستنده درخواست می کند تا دوباره داده را ارسال کند.
• واکی تاکی یک نمونه از این حالت انتقال است که در آن زمانی که فرد اول صحبت می کند فرد دوم گوش می دهد و زمانی که فرد دوم صحبت می کند فرد اول گوش می دهد. صبحت کردن به صورت همزان باعث ایجاد صدای ناهنجار می شود که برای طرفین قابل درک نیست.

مزایای حالت Half-duplex

• در حالت نیمه دوبلکس، هم دستگاه ها می توانند داده ها را ارسال و دریافت کنند و هم می توانند از کل پهنای باند کانال ارتباطی در حین انتقال داده استفاده کنند.

معایب حالت Half-duplex

• نمی توان به صورت همزمان داده ارسال کرد.

حالت Full-duplex

• در حالت Full-duplex ارتباط دو طرفه است و امکان ارسال و دریافت داده به صورت همزمان وجود دارد.
• حالت Full-duplex از دو کانال Simplex تشکیل شده است که یکی ترافیک را به یک طرف انتقال می دهد و دیگری همان کار را در جهت مخالف انجام می دهد.
• این حالت از نظر کارایی سریع ترین حالت انتقال در بین دستگاه ها است.
• برای نمونه در شبکه تلفن از این حالت انتقال داده استفاده می شود. زمانی که افراد با هم در ارتباط اند همزمان همه آن ها می توانند صحبت/گوش کنند.

مزایای حالت Full-duplex

• هر دو ایستگاه می توانند داده ها را به طور همزمان ارسال و دریافت کنند.

معایب حالت Full-duplex

• اگر مسیر اختصاصی بین دستگاه ها وجود نداشته باشد، ظرفیت کانال ارتباطی به دو بخش تقسیم می شود.