پروتكل مسیریابی FORP در شبکه های ادهاک موبایل

پروتكل مسیریابی FORP در شبکه های ادهاک موبایل

پروتكل مسیریابی FORP یا Flow oriented routing protocol یکی از پروتکل های مسیریابی شبکه های ادهاک می باشد که جزء دسته مسیریاب های تخت تک پخشی بر اساس نیاز می باشد.

عملکرد پروتكل مسیریابی FORP

پروتكل FORP سعی در کاهش اثر تخریب لینک به علت حرکت گره ها دارد، به این صورت که با پیش بینی لینکی که درحال تخریب است لینک جایگزینی را انتخاب می کند. هنگامی که مسیری به مقصد مشخصی نیاز باشد و مسیر در دسترس نباشد، پیام Flow_REQ مشابه RREQ در پروتکل مسیریابی DSR در شبکه منتشر می شود. هرگره ای که این پیام را دریافت می کند با استفاده از GPS به محاسبه زمان انقضای لینک(LET) همراه پرش قبلی می پردازد و این مقدار را به بسته Flow_REQ که دوباره منتشر می شود الصاق می کند.

هنگامی که بسته Flow_REQ به مقصد رسید، زمان انقضای مسیر(RET) با استفاده از کوتاهترین LET برای هر گره محاسبه شده و بسته Flow_SETUP به منبع برگشت داده می شود. در حین انتقال داده نیز هر گره ای میزان LET خود را به بسته الصاق می کند که این امر به مقصد امکان پیش بینی زمان خرابی لینک را می دهد. هنگامی که انقضای مسیر توسط مقصد مشخص شود، پیام Flow_HANDOFF با flooding تولید و منتشر می شود و هنگامی که منبع این پیام را دریافت می کند بهترین مسیر را دربسته Flow_HANDOFF برای تبادل جریان بر مبنای اطلاعاتی چون RET و شماره پرش ها مشخص می کند و منبع پیام Flow_SETUP را در مسیرهای جدید می فرستد.

مزیت این مسیریابی نسبت به دیگر پروتکل های مسیریابی نیازی توضیح داده شده در این است که تخریب مسیرها را به علت تحرک با نگهداری جریان ثابت داده کمینه می کند. از طرف دیگر چون بر مبنای flooding عمل می کند مشکلات مقیاس پذیری درشبکه های بزرگ را دارد.

مزایای پروتكل مسیریابی FORP

1. تخریب مسیرها را کمینه می کند

معایب پروتكل مسیریابی FORP

1. مشکلات مقیاس پذیری در شبکه های بزرگ