پروتکل مسیریابی TORA در شبکه های ادهاک موبایل

پروتکل مسیریابی TORA در شبکه های ادهاک موبایل

پروتکل مسیریابی TORA یا Temporally ordered routing algorithm یکی از پروتکل های مسیریابی شبکه های ادهاک موبایل است و بسیار سازگار و بدون حلقه عمل می کند.

عملکرد پروتكل مسیریابی TORA

پروتکل مسیریابی TORA بر پایه مفهوم لینک معکوس بنا شده و برای به حداقل‌ رساندن عکس‌العمل به تغییرات توپولوژیکی، طراحی شده است. نکته کلیدی در طراحی پروتکل TORA این است که تولید پیام‌های کنترلی بالقوه و دور از دسترس را، از تغییرات توپولوژیکی تفکیک می‌نماید. چنین پیام‌های به طور موضعی در دسته کوچکی از گره ها نزدیک تغییر بدون نیاز داشتن به ردیف‌ کردن دوباره راه‌حل‌ های مسیریابی دینامیکی و مرتبه‌ای پیچیده قرار دارند.

بهینه نمودن مسیر (کوتاه‌ترین مسیر) در درجه دوّم اهمیت قرار دارد و مسیر های طولانی در صورتی که از کشف مسیر های تازه‌ تر چشم‌ پوشی شود، اغلب مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین پروتکل مسیریابی TORA دارای قابلیت چند مسیریابی می‌ باشد و هر گره با توجه به مقصد، ارتفاعی دارد که به وسیله پروتکل مسیریابی محاسبه می‌گردد. پروتکل TORA برای کار در محیط‌ های شبکه‌ ای بسیار متحّرک پیشنهاد شده است.

پروتکل مسیریابی TORA از منبع سرچشمه گرفته و مسیر چندگانه‌ای را برای هر جفت از منبع و مقصد مورد نظر فراهم می‌ آورد و کامل‌ کردن آن گره‌ها نیاز به نگهداری اطلاعات مسیریابی در مورد گره های کناریشان دارد. این پروتکل سه کار پایه‌ای را انجام می‌دهد که عبارتند از خلق مسیر، نگهداری مسیر، پاک کردن مسیر.

برای هر گره به هر هدف در شبکه گراف جهت‌دار بودن (DAG) چرخه مجزایی نگهداری می‌شود و وقتی یک گره نیازمند یک مسیر برای مقصد ویژه است که مسیرش خواسته شده است، این بسته در سرتاسر شبکه پخش می‌شود تا وقتی که یا به یک مقصد برسد یا یک گره بینابینی مسیری را به همان مقصد طلب کند.

دستورالعمل (UNCUERY) یک بسته به روزکننده را همه پخش می‌کند و ارتفاع آن را متناسب با مقصد لیست می‌کند، به مجرد اینکه بسته در طول شبکه تکثیر پیدا کرد. هر گره‌ای که به روزکننده را دریافت کرد، ارتفاع خود را تا میزانی بیش از ارتفاع آن همسایه‌ای که به روزکننده را دریافت کرده، بالا می‌برد. این امر باعث ایجاد مجموعه‌ای از سینک های جهت‌دار از نخستین ارسال‌کننده (CUERY) به سمت آن گره‌ای که در ابتدا اولین به روزکننده یا ایجاد کرده است، می‌شود.

وقتی یک گره متوجه شود مسیری به سمت یک مقصد دیگر معتبر نیست طوری که ارتفاعش را تصحیح می‌کند که این ارتفاع نسبت به همسایگان آن گره به یک ماکزیمم موضعی می‌رسد و یک بسته به روزکننده را نیز انتقال می‌دهد. وقتی که یک گروه هیچ همسایه‌ای با ارتفاع معین نسبت به این مسیر نداشته باشد، در این صورت MH سعی می‌کند که به همان شکلی که در بالا توضیح داده شد، یک مسیر جدید را کشف کند. وقتی که یک گره فضایی را در یک شبکه پیدا کند، یک بسته‌ای Clear ایجاد می‌کند که حالت مسیریابی را حفظ نموده و مسیرهای نامعتبر را از شبکه حذف می‌کند.

پروتکل TORA به روی IMEP لایه‌گذاری می‌شود که لازم است تا انتقال مطمئن و منظم تمامی پیغام‌های کنترل مسیریابی را ، از یک گره به تمامی همسایگانش میسر سازد و همچنین برای هشدار دادن به پروتکل های مسیریابی در هر جایی که ارتباط آن گره به یکی از همسایگانش ایجاد یا قطع می‌شود، لازم است. جهت به حداقل‌ رساندن سه باره IMEP بسیاری از پیام‌های کنترل پروتکل TORA و IMEP را قبل از اینکه ارسال شوند در درون یک بسته منفرد جمع‌ آوری می‌کند. هر قفل دارای یک شماره ردیف و یک لیست پاسخ سایر همسایگانی است که از آنها هیچ ACK دریافت شده است و فقط این گره‌ها با دریافت آن، قفل مذکور را شناسایی می‌کنند.

IMEP هر قفل را با دوره‌های خاصی انتقال می‌دهد و اگر لازم باشد این انتقال را برای چند دوره ادامه می‌دهد، که پس از آن، پروتکل TORA از هر لینکی که قطع شده، شناسایی می‌شود و گره‌ها نیز آن را تأیید می‌کنند.

متریک پروتکل مسیریابی TORA شامل 4 عنصر که عبارتند از

1. زمان منطقی قطع ارتباط.
2. ID منحصر به فرد یک گره که سطح مرجع جدیدی را یک بیت شناسایی انعکاس.
3. پارامتر تنظیم تکثیر.
4. ID خاص و منحصر به فرد یک گره.

ارزیابی پروتکل مسیریابی TORA

همانطور که عنوان شد پروتکل مسیریابی TORA بر مبنای پروتکل LMR می‌باشد و از روند لینک معکوس و تعمیر لینک استفاده می‌کند. این پروتکل DAG ایجاد می‌کند که مشابه فرایند درخواست / پاسخ مورد استفاده پروتکل LMR می‌باشد.

مزایای پروتکل مسیریابی TORA

1. سازگار
2. بدون حلقه
3. قابلیت چند مسیریابی
4. بهینه نمودن مسیر
5. کاهش پیام های کنترلی به مجموعه همسایه ها

معایت پروتکل مسیریابی TORA

1. ایجاد مسیرهای ناصحیح موقتی شبیه پروتکل LMR