پروتكل مسیریابی ZHLS در شبکه های ادهاک موبایل

پروتكل مسیریابی ZHLS در شبکه های ادهاک موبایل

پروتكل مسیریابی ZHLS یا Zone-based hierarchical link state یکی از پروتکل های مسیریابی شبکه های ادهاک می باشد که دارای ساختار سلسله مراتبی بوده و جزء دسته پروتکل های مسیریابی دورگه یا همان Hybrid می باشد. در ادامه نحوه عملکرد پروتکل ZHLS را به همراه مزایا و معایب آن تشریح کرده ایم.

عملکرد پروتكل مسیریابی ZHLS

در پروتكل مسیریابی ZHLS شبکه به مناطق غیرهمپوشانی تقسیم بندی می شود و هر گره ای دارای ID گره و ID منطقه است که محاسبات آن از طریق GPS انجام می شود.

ساختار سلسله مراتبی از دو سطح تشکیل شده است

1. پیکربندی سطح گره
2. پیکربندی سطح منطقه

از آنجایی که هیچ گونه سرخوشه ای برای هماهنگی جریان داده در پروتکل ZHLS وجود ندارد، در مقایسه با پروتکل HSR ، پروتکل MWMN و پروتکل CGSR هیچ سرباره پردازشی برای سرخوشه و مدیر موقعیت تحمیل نمی شود و در مقایسه این پروتکل با پروتکل های واکنش دار، دارای سرباره کمتری است.

هنگامی که مقصدی برای گره در منطقه دیگری مورد نیاز باشد، گره منبع درخواست موقعیت سطح منطقه را به دیگر مناطق می فرستد از این رو سرباره کمتری را ایجاد می کند. از آنجایی که ID گره و ID منطقه برای مسیریابی لازم است، پروتکل مسیریابی ZHLS دارای وفق پذیری در برابر تغییرات پیکربندی می باشد. بدین معنی که در صورتی که مقصد به منطقه دیگری برود نیازی به اطلاعات موقعیت جدید وجود ندارد. در نتیجه اشکال آن این است که تمامی گره ها دارای نقشه منطقه استاتیکی باشند و برای کاربردهایی که محدوده جغرافیایی شبکه دینامیکی است کاربرد ندارد.

مزایای پروتكل مسیریابی ZHLS

1. پروتکل ZHLS دارای سرباره کمتری در مقایسه با پروتکل های واکنش دار است
2. دارای وفق پذیری در برابر تغییرات پیکربندی می باشد

معایب پروتكل مسیریابی ZHLS

1. برای محدوده جغرافیایی شبکه دینامیکی کاربرد ندارد