پروتکل مسیریابی OSPF در شبکه

پروتکل مسیریابی OSPF در شبکه

در این بخش مقاله ای در مورد پروتکل مسیریابی OSPF یا Open Shortest Path First تهیه کرده ایم که در ادامه به معرفی این پروتکل پرداخته و جزئیات آن را بیان می کنیم.

معرفی پروتکل مسیریابی OSPF

پروتکل مسیریابی OSPF یک پروتکل مسیریابی Link state هست که ترافیک های پروتکل IP را مدیریت می کند و دارای نسخه های گوناگونی بوده که دو نسخه از آن بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. این پروتکل هیچ گونه وابستگی به برند خاصی ندارد و به طور تقریبی تمام روترهای موجود از پروتکل OSPF حمایت می کنند پروتکل مسیریابی OSPF از الگوریتم SPF که توسط Dijkstra طراحی شده از بوجود آمدن Routing Loop در توپولوژی شبکه ها جلوگیری کرده و یک شبکه Loop Free ایجاد می کند.

مزایای پروتکل مسیریابی OSPF

• فرایند Convergence سریعی دارد.
• با استفاده از LSA قابلیت ایجاد Incremental Update را فراهم می کند.
• برای طراحی ساختار شبکه از VLSM و Route Summarization استفاده می کند.
• پروتکل Classiess است.

معایب پرونکل مسیریابی OSPF

• پروتکل OSPF برای نگهداشتن لیست به توپولوژی شبکه که دارای دیتابیس از همه روترهاست و Routing Table به حافظه بیشتری در مقایسه با پروتکل Distance Vector احتیاج دارد.
• پروتکل مسیریابی OSPF به قدرت پردازش یا CPU بیشتر برای اجرا کردن الگوریتم SPF نیاز دارد.

این موارد منجر می شود که پروتکل OSPF در طبقه بندی پروتکل مسیریابی پیچیده قرار گیرد برای استفاده کردن از پروتکل OSPF دو مفهوم بسیار مهم وجود دارد که یکی Autonomous system و دیگری Area می باشد.

ویژگی های Area در پروتکل OSPF

Area در پروتکل OSPF برای ساختن ساختار مسیریابی در Autonomous system استفاده می شود و مشخص می کند چه مقدار از اطلاعات در شبکه به اشتراک گذاشته شود و از دو لایه وراثت تشکیل شده:

1. لایه Backbone یا Area0
2. لایه های خارجی Backbone یا Area

این دو لایه با هم متفاوت بوده و می توانند اطلاعات مسیریابی را summarize کنند این کار برای فشرده سازی Routing Table ها کمک می کند و همه Area باید متصل به Area0 شود تا از یک توپولوژی استفاده کند.

واژه های مرتبط با پروتکل OSPF

Router ID : در پروتکل OSPF به یک روتر اختصاصی نیاز دارد و از آن برای شناسایی یک روتر در توپولوژی OSPF استفاده می شود.

Loopback Interface : در این قسمت روتر به صورت پیش فرض وجود ندارد ولی می شود آن را ایجاد کرد اینها برای روتر به عنوان یک interface حقیقی در نظر گرفته شده و می شود آدرس IP اختصاص داده شود.

Area Border Router : واژه ABR به روتری که یک یا چند OSPF Area را به شبکه Backbone وصل می کند گفته می شود ، این Router به عنوان یک عضو در نظر گرفته می شود که در توپولوژی OSPF به تمامی Area ها متصل شده است.

Internal Router : واژه Internal Router به روتری که رابطه OSPF ای با سایر روترهای موجود در همان Area را دارد گفته می شود.

Backbone Router : این واژه قسمت مهمی از OSPF Backbone می باشد که شامل تمامی ABR ها و همچنین روترهایی که به Area های مختلف متصل شده اند می شود.

Designated Router : روتر DR یک Router Interface است که به عنوان روتر منتخب انتخاب می شود.

Backup Designated Router : روتر BDR روتر جانشین یا Backup می باشد.